Het einde is in zicht

Omdat we al vroeg wilden vertrekken hebben we het ontbijt in het hotel overgeslagen. In plaats daarvan stonden we al vroeg bij de naburige Boulangerie. Croissant uit het vuistje en stokbrood vastgesnoerd aan de rugzak voor onderweg. En zo liepen we al vroeg Baccarat weer uit. Net voor het einde van het dorp spotten we weer een bijzondere automaat. Ik dacht dat drugs verboden zijn in Frankrijk, maar aan de overkant stond toch echt een weed-automaat. Ik moet nog eens uitzoeken hoe dat nou precies zit. In Nederland hebben we natuurlijk gedoogde coffeeshops, maar daarbij zijn automaten streng verboden. Op de automaat stonden verschillende soorten met keuze uit 1 en 2 gram. Heel bijzonder weer. En nee, we hebben de automaat niet getest... 

Komoot had vandaag een ongetwijfeld prachtige etappe uitgezocht, maar wel weer over kleine paadjes, door het bos, met behoorlijke hoogteverschillen en vooral ook risico op overstroomde paden. Toen we zagen dat de berg waar we overheen zouden moeten, volledig verdwenen was in een wolk, was de keuze snel gemaakt.  We merken dat de rek er bij ons wat uit is, in die zin, dat we niet meer zo flexibel zijn en dat de behoefte aan avontuur en mooie paden afneemt nu het einde in zicht komt. We kiezen dus vaker voor een alternatief dat wat minder weerstand lijkt te bieden. Vandaag kozen we voor de fietsroute via Raon L'etape. Ik heb dat vaak op de borden zien staan en me altijd afgevraagd wat het zou zijn..een industrieterrein, een sportcircuit of iets anders? Maar wat blijkt? Het is een klein stadje. Heb ik toch weer wat geleerd vandaag. Overigens een goed verzorgd stadje met parkjes en veel bankjes. De rivier La Meurthe stroomt er doorheen. 

Voor Nielske was het vandaag een geluksdag want ze heeft zowaar bij 3 bakkers koffie kunnen krijgen en ik overigens bij 2 thee. In de laatste week kwamen we niet zoveel tegen onderweg. Extra fijn dus, als je ineens wél wat tegenkomt, helemaal als er ook nog een toilet is! 

We hebben vandaag veel langs de rivier La Meurthe gelopen. Ik kijk steeds met wat pijn in mijn buik naar de snelstromende en kolkende watermassa. De gedachte dat ook dit nog naar Luxemburg, Belgie en Nederland komt is eng. De beelden, die ook wij natuurlijk gezien hebben, van hoe verwoestend water kan zijn, zijn vreselijk. Telkens als we dus langs de rivier of op een brug lopen, moeten we daar aan denken. Tijdens een stuk langs La Meurthe in Saint Die, zagen we ineens iets vreemds in het water. Veel drijfhout en andere rommel die meegevoerd was door het water. Op dat drijfhout zagen we ineens iets bewegen. Van een afstand eigenlijk heel schattig rondscharrelend met een spits snuitje en een lange dunne staart... een RAT!! De foto is helaas een soort zoekplaatje geworden. Net als de foto's met de eekhoorns, die verstoppertje met ons speelden. 

Vanuit ons hotel hebben we uitzicht op La Meurthe en de kerk. Het is een mooie ruime kamer met losse bedden. Heerlijk slapen dus vannacht. Vanavond is het bonte avond, dus we hebben lekkere gerechten uit de regio gegeten. We hebben toch maar geen stukjes voorbereid voor vanavond, want we staan morgen vroeg op. Dan begint onze laatste etappe. Bizar hoe snel de tijd is gegaan en ook om te beseffen dat we al zo ver hebben gelopen. Morgen de laatste kilometers van onze wandeltocht...