Naar het missiehuis in Steyl

Het was een heerlijk bed en we hebben goed geslapen. We waren wel erg vroeg wakker, 4.45 uur. Om 5.45 vroeg Nielske voorzichtig of ik al wakker was, ja dus. Ontbijten kon pas om 8.00 uur, dus hebben we besloten dat toch maar over te slaan. Om 7.00 uur vervolgden wij onze tocht. De eerste uren liepen we door het bos en zijn we echt niemand tegengekomen. Wel een roofvogel, hertje en eekhoorn gezien. Verderop zelfs 2 varkens... achter een hekje, dat dan weer wel. Blijkbaar was het een landgoedje waar ooit de eerste scharrelvarkens werden gehouden. Even later zagen we een Ellie Lust-lookalike druk in de weer met haar paard. 

Ons ontbijt bestond uit een granenreep en een stuk komkommer. Eigenlijk best prima. Al vlot bereikten we Venlo. Niet via de meest fraaie weg. We hebben drie keer moeten rennen om de overkant te halen omdat het groene stoplicht zo snel weer rood is... en dat met grote rugzak en op wandelschoenen... ook niet fraai. Net als het bankje langs de drukke weg op een industrieterrein waarop we gerust hebben. Komoot leidde ons via die bijzondere route wel naar de kapel van Genooi. Daar hebben we vier kaarsjes gebrand. Ik brand altijd een kaarsje voor Naomi en een kaarsje voor overleden dierbaren. Dat kaarsje voor Naomi doe ik om 2 redenen. De eerste is de hoop op een wonder en de tweede voor kracht. Je weet maar nooit, misschien helpt het... Nielske brandt haar kaarsjes voor haar gezin en voor Vico, haar overleden beste vriend. 

Na de kapel hebben we een heerlijke koffie en thee to go met arretjescake (poeh best zwaar) gehaald en liepen we richting de Maas. Tot onze grote verrassing bewandelden wij ineens het Nederlandse deel van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Herkenbaar aan de Jacobsschelp. Met het oog op ons einddoel van vandaag, het missiehuis van Sint Michael in Steyl, waanden wij ons echte pelgrims. De route verliep vervolgens alleen maar langs de Maas. De voeten begonnen zeer te doen en later zelfs flink te branden. Maar wij stapten dapper door, langs de koeien en na 26.5 km bereikten wij Steyl. Na wat verwarring over ons verblijf (wij zouden een week te laat zijn), werden wij naar onze kamer gebracht. Twee goede bedden en een eigen badkamer, heerlijk! Nadat we weer een beetje opgeknapt waren zijn we het klooster en de omgeving gaan ontdekken.. We hebben de kerk bezocht, die vrij modern is en daarna de kloostertuinen. In die tuinen zijn ook grotten. We hadden een sleutel meegekregen die ons daar toegang toe gaf. Het was een nogal bijzondere ervaring... in de Mariagrot, die volledig ingelegd was met mozaïek, begon spontaan een koortje te zingen toen wij het licht aandeden (op een cd natuurlijk). De andere grotten waren mooi, maar het was ook een beetje apart (misschien heeft mijn lichte claustrofobie er iets mee te maken). De ene bevatte de kruisweg en de andere Jezus op de Olijfberg, waar hij de beker van de waarheid aangereikt krijgt.

We hadden al eerder gelezen dat het op prijs werd gesteld om te helpen bij het dekken en afruimen, dus gingen wij wat eerder naar de eetzaal. De vriendelijke meneer daar, leidde ons echter naar een mooie zitkamer en bood ons ook nog een fles wijn aan. We hebben daar heerlijk gezeten met uitzicht op de Maas. Om stipt 18.00 uur stond een eenvoudig, maar goed buffetje voor ons klaar. We hebben goed gegeten. Het blijft natuurlijk bijzonder dat wij dit allemaal aangeboden hebben gekregen in verband met het doel van deze wandeling: de inclusieve speeltuin. Wij zijn het missiehuis zeer dankbaar voor deze gastvrijheid. Er wordt zelfs rekening gehouden met onze wens om vroeg te vertrekken, dus om 7.00 uur staat er een ontbijtpakketje voor ons klaar. Nu nog een slokje wijn en dan vroeg naar bed, we hebben nog wat uurtjes slaap in te halen...