Prachtig Metz en een fijn weerzien

We zijn vanochtend al vroeg op pad gegaan. Dat was fijn want het eerste uurtje liepen we tussen de flats van de voorwijk van Metz. Niet erg fraai, maar het was lekker rustig op straat, dus we gingen er snel doorheen. Er was overigens wel een erg mooie speeltuin  met speciale ondergrond. Echt iets om te onthouden voor de inclusieve speeltuin. Daarna de snelweg over en toen liepen we het 'echte' Metz in. Prachtige oude gebouwen, met mooie details. Omdat we zo vroeg waren, konden we overal rustig kijken. Meerdere kathedralen en kerken en ook een prachtige Opera. Heel leuk om eindelijk eens langs een mooi deel van een stad te worden geleid. Dat heb ik in de afgelopen weken soms wel wat gemist, want we liepen vaak langs de toch wat meer lelijke kanten. Dat werd vanochtend dus dubbel en dwars goed gemaakt. Helaas was de mis in de kathedraal nog gaande en tussendoor naar binnen lopen vonden we niet gepast. De bedelende vrouw met baard vertelde dat het nog 15 minuten zou duren... zonder haar te hebben betaald voor deze service hebben we onze weg door Metz vervolgd. Op de grond zagen we meerdere speciale markeringen, we vermoeden van stadswandelingen. Zonder dat we het door hadden zaten we al snel op de 7 km. In een mooi aangelegd park hebben we even op een bankje gezeten en wat yoghurt gegeten. Hardlopen is blijkbaar populair in Metz, want er kwamen hele hordes voorbij. 

Na het park gingen we al vrij vlot Metz uit via een nette buitenwijk. Na die wijk liepen we een 'bos' in. Het begon met een prima pad, maar werd gaandeweg wat minder door alle bandensporen. Nielske vergelijkt mountainbikers inmiddels met koeien..ze maken namelijk alle paden kapot. We hadden gisteren overigens dus onder andere alle sokken gewassen, maar die waren vanochtend nog niet droog. Ik had dus 2 paar sokken aan de waslijn op mijn rugzak en Nielske 1 paar. Op een zeker moment moesten we onder een omgevallen boom door en verrassing.. Nielske was een paar honderd meter verderop haar sokken kwijt. Dus ik weer terug en ja hoor, daar lagen ze, mét wasknijpers eraan nog op de grond. Met modder, dus jammer van dat wassen. 

De derde tussenstop was in een bos. Ik moest natuurlijk weer vreselijk nodig plassen dus ging snel achter de bomen. Geen voorbijgangers, dus daar kwam ik goed weg. Tijdens het ontbijt had Nielske eieren gekookt voor onderweg. Tijdens het pellen kwam ik erachter dat ze wel erg zacht waren. Dat ei was voor de natuur... maar al tijdens het gooien spatte het uiteen, ieuw! Die van Nielske was net zo zacht, dus ook die voor de natuur. Maar die spatte ook uiteen, bahbah. Door alle gekkigheid kreeg Nielske ook ineens hoge nood, dus ook achter de boom. Sneu voor Nielske, maar voor mij zeer vermakelijk,  was dat er vervolgens een fietser langskwam. 1 vrouw aan een picknicktafel met 2 rugzakken, je zag 'm denken 'dat kan maar 1 ding betekenen '... ik kreeg dan ook een zeer vrolijke bonjour! Even later kwamen we hem overigens weer tegen, en kregen we een grote grijns.

Na die laatste stop was het nog maar 5 km. Inmiddels hadden we contact met onze ouders, die ook al in de buurt waren. Dus even stevig doorstappen en toen waren we in Cherisey. Onze vader kwam ons al tegemoet lopen en daarachter zat onze moeder op een bankje. Het was een heel fijn weerzien. 

Een gite in Cherisey is vanavond onze slaapplaats. Een groot appartement met immense tv, waar nu de tour de France op aan staat. Straks nog gezellig met z'n vieren naar de Italiaan in Frankrijk, want het nabij gelegen chateau deed vanavond niet aan avondeten. 

We gaan nu echt de laatste week in...bizarre gedachte, maar ook zo gaaf dat we er bijna zijn. Nog ff volhouden...