Van de huiskat naar de eenzame ezel met een smurf

We hebben de afgelopen nacht heerlijk geslapen. Ook hebben we besloten om het rustig aan te doen en lekker te ontbijten in de mooie hostellerie. Goed gegeten en stiekem een gekookt ei, broodje en appel in de rugzak gestopt (ssssstt niet doorvertellen). Na een gezellig gesprek met 4 Vlamingen die ook aan het stappen waren (zo noemen ze dat in Vlaanderen), was het tijd om te gaan. Eerst nog even kroelen met de huiskat en toen op weg. Voor ons doen laat, pas rond 9.00 uur.

We werden naar een energiecentrale aan de voet van een 'berg' geleid. Bovenop die berg was blijkbaar een mini-tornado of iets dergelijks langsgekomen, want het was nogal verwilderd met omgewaaide bomen. Moesten we daar echt naar boven? Komoot dacht van wel, maar het 'paadje' was zo smal, overwoekerd en steil dat we dat echt niet zagen zitten. Dus terug naar de hostellerie en via de grote weg naar Malmedy. Gelukkig was er wel een voetpad, dus konden we veilig lopen. In Malmedy wilden we naar de supermarkt om avondeten te kopen, maar we liepen eerst als vanzelf tegen de mooie grote kathedraal aan. De deur stond open, dus zijn we even binnen geweest en hebben 2 kaarsen gebrand. In de kathedraal was een erg mooi drieluik in de favoriete kleur van Nielske, blauw. Heel soms denk ik dat ik op pad ben met een smurf, want werkelijk alles bij Nielske is blauw. Kleding, rugzak, regenhoes, wandelschoenen, telefoon en overigens ook hele mooie helderblauwe ogen. In het centrum van Malmedy wordt het aangeraden om een mondkapje te dragen, dus gewoon op straat. Een vreemde gewaarwording als je bedenkt dat ze in Nederland vrijwel overal afgeschaft zijn. Daarna door naar de Colruyt, wat een vreselijke winkel! Dat het winkelkarretje steeds blokkeerde hielp overigens ook niet. We hadden maar 2 maaltijdsalades om af te rekenen, maar door de vreemde coronaregels duurde het erg lang. Eerst moest de kassamedewerker een leeg karretje ontsmetten, toen onze boodschappen scannen en van ons (blijkbaar vieze) karretje naar het schone karretje verplaatsen en daarna naar de betaalunit. Erg omslachtig en er waren nogal veel mensen voor ons met overvolle karren. Ok toegegeven,  geduld is niet mijn sterkste punt, maar we hadden ook nog 20 kilometer in het vooruitzicht en de tijd tikte door.

Vanuit Malmedy gingen we al snel vrij steil omhoog, jassen uit en lekker het luie zweet eruit (zo voelde het vanochtend overigens niet). We werden beloond met een mooi uitzicht over Malmedy en de omliggende omgeving. Toch wel heel gaaf om te zien hoe snel je dan de hoogte in gaat. Inmiddels was de school van Felinde begonnen aan de sponsorloop. Ik kreeg leuke filmpjes door en was ontroerd door de beelden van al die kinderen die zo hun best doen om zo veel mogelijk geld op te halen. Ook van de lopathon/rolathon van de school van Naomi had ik zulke mooie beelden gezien. Het zien van een filmpje van Felinde, gaf ook ineens het besef toch al best ver van huis te zijn. Dan ga je toch even twijfelen aan die hele wandeltocht, wat doe ik dat kleine schatje aan? Gelukkig ging dat gevoel ook best snel weer voorbij en wij stapten stevig door.

Onderweg kwamen we een eenzame ezel tegen. Het lieve beest verdiende wel wat aandacht en kreeg van ons wat lekkere bloemen blaadjes van buiten het hek. De ezel liet het zich goed smaken. Toen ik een toenaderingspoging deed, dacht de ezel echter dat ik (en mijn telefoon) ook best een lekker hapje was, best grote tanden hoor zo'n ezel. Dus maar snel mijn hand weggetrokken en voort gemaakt.

Het was weer een wonderschone etappe met een heerlijk zonnetje en verkoelend windje. We zagen een hertje, mooie roofvogels en natuurlijk weer veel koeien. Ook rennende koeien overigens, dat is een zeer merkwaardig gezicht. Er waren veel prachtige vergezichten. In een klein dorp opnieuw een kerkje bezocht en daarna thee gedronken in een vrij verlaten hotel. Even opgeladen en toen konden we er weer tegenaan. In het bos heeft Nielske nog even de test van de dag gedaan. Als je op het puntje van een lange boomstam gaat zitten, komt het andere uiteinde dan omhoog of blijft de boomstam in balans? Tja... je moet wat he op zo'n grande randonée als die van ons. Nieuwsgierig naar de uitkomst? Kijk maar bij de foto's...

We slapen vanavond in een grote woonboerderij. We zouden op de benedenverdieping slapen, maar de gastvrouw waarschuwde ons dat er vanavond voetbal is van België en heeft ons uiteindelijk toch maar naar de zolder verplaatst, naar de grote familiekamer. Een mooie grote kamer met goed uitzicht over de omgeving, echt fraai. We kregen ook nog een klein waterkokertje te leen dus we hoeven nergens meer heen en blijven lekker op zolder. Tijdens onze maaltijdsalade hebben we de Duitse variant van het tv-programma first dates gekeken. Ik kan overigens helemaal geen Duits, maar zelfs dan is het vermakelijk. Net lekker lang en warm gedoucht en dan straks slapen. Heerlijk!

Vandaag hebben we 25,5 km gelopen, morgen een vergelijkbare afstand. Als het zonnetje weer zo lekker gaat schijnen, komt dat helemaal goed. We zitten bijna op de helft en morgen steken we de grens met Luxemburg over. Weer een mijlpaal....